Wiele dystrybucji linuksa, jako sposób na przygotowanie instalacyjnego pendrive'a wskazuje na konsolowe polecenie dd. I słusznie, bowiem w ten sposób w zasadzie zawsze otrzymamy bootowalny pendrive. Niemniej jednak standardowe polecenie:
# dd if=ścieżka_do_obrazu_ISO of=/dev/sdXgdzie X to litera pod jaką linux widzi pendrive (nie partycja np. sdb1, tylko właśnie sdb), zwykle długo trwa.
Istnieje prosty sposób, by przyspieszyć działanie dd. Zamiast powyższego polecenia, wpiszmy:
# dd if=ścieżka_do_obrazu_ISO of=/dev/sdX bs=4M- ręczę, że czas pracy dd ulegnie znacznemu skróceniu. Zamiast 4M możemy z powodzeniem wpisać również 8M - czas do uzyskania bootowalnego pendrive'a ulegnie jeszcze większemu skróceniu.
